Κυπριακό και ΕΛΑΜ

Οι Τραμπούκοι τορπιλλίζουν τη λύση

Οι επιθέσεις του Ελάμ στις ομιλίες Ταλάτ στην Πάφο και τη Λεμεσό τονίζουν ξανά τους κινδύνους για μια λύση του Κυπριακού. Την ίδια στιγμή που οι διεθνείς και περιφερειακές συνθήκες είναι περισσότερο παρά ποτέ πιεστικές για μια συμφωνία και τα οικονομικά αδιέξοδα κάμνουν μια λύση να φαίνεται σαν η μόνη διέξοδος, την ίδια στιγμή που για πρώτη φορά η πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων φαίνεται να ευνοεί μια λύση και η ηγεσία του ΑΚΕΛ στηρίζει τις προσπάθειες Αναστασιάδη στις συνομιλίες, οι τραμπουκισμοί του Ελάμ έρχονται να μας θυμίσουν ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.

Η αστυνομία είναι ασφαλώς απόλυτα εκτεθειμένη από τα γεγονότα. Αν στην Πάφο μπορούσε να ισχυριστεί ότι δεν μπορούσε να προβλέψει τι θα γινόταν, στη Λεμεσό δεν υπάρχει τέτοια δικαιολογία. Υπήρχε το προηγούμενο της Πάφου και είχε ειδοποιηθεί για την εκδήλωση από πολύ πριν. Ακόμα και μετά τα γεγονότα, η αδυναμία-της να στοιχειοθετήσει οποιαδήποτε υπόθεση εναντίον των μελών του Ελάμ που πήραν μέρος στα επεισόδια είναι τουλάχιστον ύποπτη.  Η παύση του Αρχηγού της αστυνομίας από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη είναι απόλυτα δικαιολογημένη, όπως είναι και ενθαρρυντική η επικοινωνία-του με τον Ταλάτ για να απολογηθεί.
Ωστόσο, δεν είναι καθησυχαστικές οι υποψίες ότι τα γεγονότα της Λεμεσού δεν ήταν παρά η τέλεια δικαιολογία για τον Πρόεδρο να απαλλαγεί από έναν ανεπιθύμητο Αρχηγό και να διορίσει τον δικό-του ευνοούμενο στη θέση-του.  Δεν πρέπει να ξεχνούμε πως είναι ο υπουργός Δικαιοσύνης που μόλις πρόσφατα είχε δηλώσει σε σχέση με τη δίωξη της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα πως στην Κύπρο δεν υπάρχουν παρόμοια φαινόμενα. Και ο κ. Ιωνάς Νικολάου δεν φαίνεται να επισύρει την μήνιν του Προέδρου με τον ίδιο τρόπο. Ο ίδιος Ιωνάς Νικολάου, που βρισκόταν στη θέση του υπουργού Δικαιοσύνης όταν αυτοκτονούσαν σωρηδόν οι φυλακισμένοι που βρίσκονταν υποτίθεται υπό την προστασία-του.
Τα γεγονότα της Λεμεσού αποκαλύπτουν το μεγάλο κενό της νέας προσπάθειας για λύση του Κυπριακού: την κινητοποίηση του λαού για τη λύση. Όσο καλές προθέσεις κι αν έχει ο Αναστασιάδης, όση στήριξη κι αν του δώσει ο Κυπριανού, οι προσπάθειες για λύση θα ναυαγήσουν αν δεν υπάρχει η λαϊκή υποστήριξη και ο ενθουσιασμός που θα σπρώξει τα πράγματα και θα προστατέψει οτιδήποτε συμφωνηθεί. Αν πέντε αλήτες του Ελάμ είναι σε θέση να δημιουργούν συνθήκες φόβου και τρομοκρατίας για μια απλή εκδήλωση υπέρ της λύσης, η λύση δεν θα έλθει ποτέ.
Το 2004 η τουρκοκυπριακή κοινότητα στήριξε τη λύση όχι γιατί η ηγεσία-της στο πρόσωπο του Ντενκτάς ήθελε τη λύση, όχι γιατί η αστυνομία προστάτεψε τις συγκεντρώσεις υπέρ της λύσης, αλλά γιατί η κινητοποίηση των μαζών την έπεισε πως ήταν σε θέση να πετύχει και να προστατέψει τη λύση. Το 2014 η Κυπριακή Κυβέρνηση και η Κυπριακή Αστυνομία φαίνονται ανίκανες να πείσουν πως το συντεταγμένο κράτος μπορεί να προστατέψει μια λύση και οι Ελληνοκύπριοι δεν βρίσκουν τον τρόπο να σταθούν εμπόδιο στους φασιστικούς τραμπουκισμούς του Ελάμ. Αν δεν αλλάξει το κλίμα, αν δεν μπορέσουν οι ηγεσίες των Ελληνοκυπρίων να κινητοποιήσουν τις μάζες με τρόπο που να πείσουν πως μπορούν να αντιμετωπίσουν τους φασίστες και να σταματήσουν τους τραμπουκισμούς-τους, ούτε οι Ελληνοκύπριοι ούτε οι Τουρκοκύπριοι θα πειστούν να υποστηρίξουν μια λύση που θα περικλείει τον κίνδυνο δολοφονιών και συγκρούσεων στο όνομα του πατριωτισμού.
Η αντιμετώπιση του Ελάμ είναι πια θέμα ζωής και θανάτου για τις εξελίξεις στο Κυπριακό.
Θέμος Δημητρίου